Ieder jaar organiseert de vereniging een bijzondere wedstrijd: de ‘Matchplay during the Season’. Aan het begin van het seizoen geven deelnemers zich op en volgens een afvalschema wordt Matchplay gespeeld. Daarmee is deze wedstrijd de langslopende van het seizoen. Zowel Joep Vos als Aart de With en Henk ter Braak hebben hun ervaringen over dit seizoen opgetekend. 

Verslag Henk ter Braak & Aart de With

Sinds 3 drie spelen Henk ter Braak en Aart de With mee met Matchplay during the Season. Je speelt wedstrijden tegen leden die je niet vaak tegenkomt in de baan. Het afvalschema, de handicap verrekening, iedere maand een keer spelen, maakt dit een leuke competitie.  Als je verliest ben je uitgeschakeld. Met zogenaamde standing in de baan, “zie de flight met een oranje vlag” verlopen deze wedstrijden doorgaans vrij snel. Dit jaar waren wij tweede geplaatst na verlies van de finale van vorig jaar. Onze eerste wedstrijd speelden we tegen Gerd Roeland en Ben Nijkamp de tweede tegen Jan Franken en Henk Brands. Om vervolgens in de halve finale tegen Sylvia en Erwin Scholten van Agteren te spelen.

Vorig jaar werd deze wedstrijd op de 19 hole in de finale in ons nadeel beslist dit jaar trokken we door goed spel aan het langste eind hoewel het 6 holes voor het eind nog alle kanten op kon. De finale wedstrijd speelden we tegen Martha van de Vegt en Hanneke Evenhuis. De dames hielden tot het eind bijzonder goed stand. Gefeliciteerd met de tweede plaats! Wat opvalt in deze Matchplay competitie is dat alle wedstrijden lekker spannend zijn en mede door de handicap verrekening niet van te voren vast staat wie er wint. Volgend jaar dagen we een ieder uit ons uit de competitie te knikkeren. Tot volgend jaar Henk en Aart

 

Verslag Joep Vos: Een bijzondere ronde

Sylvia Scholten van Agteren wint het singletoernooi Matchplay During the Season 2018. Toch is tijdens de finale van dit toernooi gebleken dat matchplay een vreemd spel kan zijn…

Maandag 22 oktober 2018 vond de betreffende finale plaats tussen Sylvia Scholten van Agteren en ondergetekende. Na door beiden verschillende ronden met succes te zijn afgelegd, belandden wij in de finale. Wegens het grote verschil in handicap ontving ik zo’n acht slagen, te verdelen over de holes met stroke index 1 t/m 8, van Sylvia. Tot hole 8 leek er nog niet veel spannends in de ronde te zitten. Parren en soms een bogey wisselden elkaar af, waardoor de stand schommelde tussen 1 up (zowel voor Sylvia als voor mij) en all square. Op hole 8 miste Sylvia een korte putt, wat tot gevolg had dat ik mijn slag kon slaan. De drie opeenvolgende holes bleken voor mij te zijn, wat een tussenstand van 4 up teweegbracht. Sylvia pakte de hole hierna en de volgende twee speelden wij gelijk. De 15e brachten wij door met in het achterhoofd een tussenstand van 3 up voor mij. Beiden lagen met drie slagen voor de green. Voornemens was ik om mijn bal bij de vlag te chippen, maar deed daarentegen een fluff en ik raakte de kluts volledig kwijt. Door het verliezen van de volgende twee holes, werd mijn voorsprong teruggebracht naar een gelijke stand.

Op de laatste hole, Oost 9, viel uiteindelijke de beslissing. Ik ontving geen slag op deze hole, waardoor het absoluut niet iets makkelijks leek te worden. Mijn afslag verdween rechts in het bos en Sylvia haar afslag komt keurig op de fairway te liggen. Na zonder resultaat gezocht te hebben, was ik van plan om door te spelen met mijn provisionele bal. Echter, een behulpzame toeschouwer vond mijn originele bal binnen vijf minuten na het begin van onze zoektocht, waardoor ik met mijn originele bal verder moest spelen. Met enkel bomen in het vizier leek het een onmogelijke slag te zijn. Wonder boven wonder slaagde ik erin mijn bal op de fairway te laten belanden en ‘m met mijn derde slag achter op de green te leggen. Sylvia deed er hetzelfde aantal slagen over en ligt dus ook met drie slagen op de green. Mijn lange putt komt op ongeveer twee meter van de vlag te liggen, Sylvia mist twee putts achter elkaar. Het enige wat gedaan moest worden was het holen van mijn volgende putt en de winst was voor mij. Ik bleek helaas niet langer in staat om de zenuwen te onderdrukken en het lukte mij niet om de volgende twee putts te holen, wat Sylvia de winnaar maakte van Matchplay During the Season 2018. Wij, verbaasd door hetgeen zojuist gebeurd was, kwamen tot de conclusie dat matchplay toch wel een heel vreemd spel kan zijn…

Sylvia, nogmaals gefeliciteerd met je overwinning. Het is je van harte gegund!

 

Joep Vos