Kent u ook die dagen, waarop alles lukt? Het weer is mooi, de liftdeur gaat meteen open als je op de knop drukt, je klant plaatst de grote order waar je al lang op zit te wachten en alle verkeerslichten staan op groen, als je op weg naar huis bent.

Zo’n dag had ik tijdens de eerste ronde van de clubkampioenschappen. In onze gezellige flight met een handicap van 14/15 wisten wij, dat wij ons over de derde ronde op zondag geen zorgen hoefden te maken en wilden we genieten van de goede toestand van de baan en de greens. Ik had veel geoefend om misschien toch nog een jaar met mijn handicap mijn zoon Paul voor te kunnen blijven, maar bij de Heerencup was met scores van 35 en vooral 24 punten nog geen verbetering te zien. Hoe moest dat dan worden met afslagen van de witte tees???

Maar vooruit, meedoen is belangrijker dan winnen. De double bogey op de eerste hole was ook niet erg hoopgevend, maar toen stonden opeens alle verkeerslichten op groen. De drives landden op de fairway, de ijzers op de green en als ik eens een green miste, lag de bal goed en de up en down plonsde in de hole. Ik speelde als in een droom. Elke slag lukte, elk bal sprong in de juiste richting, het resultaat van de eerste ronde was: twee birdies en een voor mij ongekende score van 80 slagen en maar liefst 47 stablefordpunten! Het was de beste en mooiste ronde die ik ooit heb mogen beleven. Nog een keer dank aan mijn flightgenoten Dick en Marc, die mij de score gunden en mij hebben aangemoedigd.

Ook aan de leukste serie komt een einde en ’s middags voelde ik de eerste ronde behoorlijk in mijn benen. Maar met 18 punten op de derde negen holes en slechts 13 punten met de allerlaatste krachten op de laatste 9 (op basis van mijn oude handicap) waren er toch nog voldoende punten om de trofee voor de winnaar stableford op mijn naam te mogen schrijven en zelfs ook nog om de 18 holes op zondag mee te mogen spelen! Dit dan wel met de echte toppers zoals mijn flightgenoten Mark en Robert, die elke ronde in de 80  spelen, zonder er een verhaal voor de website over te mogen schrijven….

Wat een weekeind! Dank aan alle spelers, de wedstrijdcommissie en mijn felicitaties aan de bruto winnaars en clubkampioenen Kwint en vooral Leonie, die met de lastige pinposities van zaterdag met 68 slagen (!!) ook nog eens het baanrecord op haar naam kon schrijven. Hoe moet dit aanvoelen, als ik met een ronde 80 al zo blij ben?

Dus – verder oefenen Tomas!

 

Tomas Golz