Onderstaand een verslag van onze kersverse Clubkampioen Matchplay: Tim Nuyts

Afgelopen weekend was het weer zover, de clubkampioenschappen Matchplay vonden plaats.
Vooral de competitie spelende leden verheugen zich hier in de weken op. Ook is het een van de laatste mogelijkheden in 2015 om jezelf te meten met de top van ’t Sybrook. 
 
Zaterdagochtend was het zover. Loed Jordaan had zijn voorronde had gewonnen en na vele dagen oefenen en speculeren met mijn ”trainingsmaat” mochten we tegen elkaar aantreden voor een spannende eerste ronde partij. In de afgelopen weken is Loed flink gezakt in zijn handicap, en alleen daarom al beloofde dit een spannende strijd te worden.  In deze sportieve strijd bleek ik uiteindelijk de sterkste van de twee (4/2 overwinning). Ik ben er wel van overtuigd dat Loed zich in de nabije toekomst gaat mengen tussen de toppers van de club. 

Na een korte lunch ging de strijd verder, deze middag mocht ik aantreden tegen Bob Huuskes. Gezien de natte conditie van de baan sloeg de vermoeidheid sneller toe dan gebruikelijk. Ook deze ontmoeting tussen deze twee jonge spelers beloofde een mooi gevecht te worden. Ik was dan ook blij dat ik uiteindelijk de baan als winnaar kon verlaten (4/2 overwinning). 
 
Aan het eind van deze dag zaten we met z’n allen nog even na te genieten op het zonovergoten terras. Maar al snel ging iedereen richting huis om uit te rusten voor de zondag, of om bij te komen van deze dag.
 
Zondag rond 9.00 uur stonden de laatste vier spelers (enigszins) uitgerust aan de start. Tim Huuskes mocht zich bewijzen tegen nieuw (jeugd)lid Maarten de Gelder. Na een stroeve start kwam Tim snel 3 up en deze voorsprong kwam ondanks kranig verweer van Maarten niet meer in gevaar. Uiteindelijk kon Tim met een 4/3 overwinning zich gaan klaarmaken voor de finale, welke hij zou gaan spelen tegen Joep Kockmann of Tim(metje) Nuyts.

De wedstrijd met Joep werd een waar gevecht, waarbij de wil om te winnen bij beide heren het kookpunt bereikte. Het was een gelijk opgaande strijd, waarbij het na hole 15 nog steeds AS stond. Beide spelers waren ervan doordrongen dat de laatste holes beslissend waren voor wie de finale zou bereiken. Na 18 holes was het nog steeds all square, waarbij gezegd moet worden dat ik ontsnapte, doordat Joep 2 relatief korte putts voor de winst van de hole had gemist. Tim Huuskes had zijn lunch inmiddels al achter de kiezen, en Joep en ik gingen door naar hole 19 om tot een winnaar te komen. Uiteindelijk ben ik de gelukkige winnaar gebleken, het had zoals eerder gezegd ook zo de andere kant op kunnen vallen.
 
Na een super korte lunch ging de finale van start waarmee 1 ding al vast stond, namelijk dat Tim de finale ging winnen. Het was een finale waardige partij waarbij ik na 5 holes 2 up kwam te staan, Tim Huuskes liet zich echter van zijn sterkste kant zien en trok de partij na 9 holes naar AS. Gesteund door de vele leden, begonnen we aan de beslissende laatste 9 holes. Langzaam kwam, naast de spanning, ook de vermoeidheid om de hoek kijken. Na 12 holes kwam Tim Huuskes 1 up te staan, 2 holes later was de stand echter omgedraaid naar 1 up voor mij. Er kwam alleen maar meer publiek kijken, wat een echte finalewaardige sfeer bracht. De 1 up voorsprong gaf ik na vier spannende holes, waarin van alles gebeurde, niet meer uit handen. 
 
Ik wil nogmaals mijn flightgenoten, de wedstrijdcommissie en alle toegestroomde leden bedanken voor dit geweldige toernooi. Met veel plezier zal ik volgend jaar proberen mijn titel te verdedigen. 
 
Tot slot wil ik zeggen dat ik als ”verlatend” jeugdlid het geweldig vindt om te zien dat de jeugd zijn sporen heeft achtergelaten tijdens dit weekend, met 7 inschrijvingen van de in totaal 27 deelnemers. Ik spreek daarbij de verwachting uit dat de jeugd zich in de komende jaar verder gaat ontwikkelen.

Vriendelijke groet,

 

Tim Nuyts