Interview met Henk van der Vegt
Op korte termijn volgt een uitgebreid verslag van Henk zijn werkzaamheden voor de club. Vooruitlopende hierop (we blijven controleren op mogelijke spelfouten), sprak de Mediacommissie Henk al kort. Noem het een grapje van een scheidend bestuurslid en met een knipoog geschreven…
Vorige week donderdag hebt u afscheid genomen als bestuurslid van onze club? Wat zijn uw gevoelens hierbij?
Grote opluchting! Blij dat ik me met dat ongeregelde zooitje niet meer hoef bezig te houden.
Maar u hebt ongetwijfeld toch ook wel positieve herinneringen aan uw achtjarige bestuurslidmaatschap en uw voorzitterschap?
Ja dat moet ik eerlijkheidshalve toegeven. Ik vond de dekseltjes op de urinoirs die een paar jaar geleden zijn geplaatst een hele vooruitgang. Je vergadert, en dan: Ze dronken een glas, deden een plas en lieten de zaak zoals die was.
Wat is mooier dan dit op het toilet af te sluiten met een geweldige knal op het deksel? Lucht enorm op!
Maar de club heeft toch wel stappen gemaakt?
Ja dat is tegenwoordig aan de orde van de dag. Zelfs profvoetballers zeggen van zichzelf dat ze stappen gemaakt hebben. Nogal logisch, anders hadden ze in het veld wel een standbeeld op zijn plaats kunnen zetten. Zelf ben ik bijna 80 jaar geleden begonnen met stappen te zetten, maar blijkbaar nooit in de goede richting.
U heeft het tot nu toe alleen maar over plezierige ervaringen; wat was de meest ellendige?
Presteren onder spanning! Vooral het leiding geven aan het SeniorenConvent is topsport zonder meer. Als ik ze moet toespreken valt de hele meute na 1 minuut als een blok in slaap en wordt het heel stil in de zaal. Ik zou wel wat meer geluid in de zaal willen horen.
Hoe is het gegaan met de ontwikkeling van uw spelkwaliteiten?
Als er een ding is waar ik positief over kan zijn dan is het wel hierover. Kreeg ik een aantal jaren geleden van de NGF nog een waardering van 24, inmiddels zit ik al op 33. Ik hoop die stijgende lijn voort te kunnen zetten, zodat ik misschien nog eens 50 bereik. Maar daar heb ik wel de steun van een paar goede markers voor nodig. Gelukkig zijn die overvloedig aanwezig.
Hebt u goede herinneringen aan bepaalde leden?
Helaas geen enkele! Alleen maar zuurpruimen ( dit geldt voor alle duidelijkheid ook voor het zogenaamde sterke geslacht…) en zeuren over pech op de greens en de hoge prijzen in het clubhuis, terwijl die per fles toch behoorlijk meevallen.
Wat vindt u van het Rijk?
Die maken je als lid alleen maar arm!
Hoe ziet u de toekomst voor onze club?
Hoezo toekomst?
Maar o.k. als u erop staat: misschien moet ik toch maar “leuk” afsluiten.
Een behoorlijk oude golfer uit Overdinkel
Gedroeg zich vaak als een echte boerenkinkel
Zat ook nog eens jarenlang in het bestuur
En maakte iedereen het leven heel erg zuur
Nu heeft hij alleen nog maar een oudesokkenwinkel.
Toch wenst hij iedereen het allerbeste.
Bé Obachter