Al drie wedstrijden gespeeld en toch pas de eerste bijdrage vanuit ons team. Voornaamste reden: Werd Sybrook Heren 1 afgelopen jaar nog kampioen, dit jaar vechten we tegen degradatie. En dat schrijft toch iets minder plezierig…

Laten we beginnen ons kort voor te stellen. Ook dit jaar is er weer een wijziging in het team. Bob Huuskes vervangt Tom Lentfert, die we overigens volgend jaar weer terug verwachten in Heren 1. De overige spelers zijn net zoals afgelopen jaar Kwint Kuipers, Tim Nuyts, Joep Kockmann, Rowan Blankers en Tim Huuskes. Het is goed om te zien dat het eerste en tweede herenteam zo met elkaar verbonden zijn. Er wordt gedurende de wintermaanden hard getraind en die uitkomst bepaalt de teamindeling. Er bestaat geen enkele rancune bij diegene die een stapje terug moet doen, wel een gezonde dosis ‘sportieve revanche’. Iedereen gunt elkaar het succes en zo hoort het ook…

Na een intensieve trainingsperiode onder leiding van Marc Brorens (golf) en Matthieu Jansen (fysiek) waren wij optimaal voorbereid op een maximaal resultaat. Dit resultaat moest behaald worden tegen drie clubs uit Utrecht en eentje uit Zwolle. Vooraf bespiegeld werd dit team makkelijk in staat geacht zich te handhaven in dezelfde klasse als waarin ze vorig jaar kampioen werd.

Om met de deur in huis te vallen: er staan na drie speelrondes drie nederlagen op het scorebord. Dat zijn we als club niet gewend en hadden we als regerend kampioen in deze klasse ook niet verwacht. Een reden valt maar moeilijk aan te wijzen. Feit is dat clubs uit de randstad in de regel iets sterker zijn dan die uit het hoge noorden van afgelopen jaar.
Belangrijker nog is dat we als team iets minder lijken te presteren. Afgelopen jaar was iedereen in vorm en dan ontstaat er iets onoverwinnelijks binnen een team. Zo’n gevoel is ongrijpbaar, maar kent iedere competitiespeler. Wij hadden dat afgelopen jaar, met als absolute climax de overwinning tegen Zwolle, waarmee het kampioenschap werd veiliggesteld. Gisteren werd van datzelfde Zwolle verloren met 16-2. Dat is golf…

De parallellen met onze lokale trots FC Twente zijn er legio. Ook wij werden vooraf niet bestempeld als degradatiekandidaat, maar zijn het ineens wel. Ook wij beschikken over goede spelers, prima faciliteiten, maar ontberen dat laatste stukje geluk. Ook wij mogen geen fout meer maken, want dan vliegen we er definitief uit.

Voornaamste lichtpuntjes zijn Kwint en Bob, die beiden twee singles wisten te winnen. De rest moet in trainingskamp en over anderhalf week aan de bak. We zullen onszelf in die laatste wedstrijd moeten oprichten om een resultaat te behalen. Dat moet dan gebeuren tegen Anderstein, die net als wij nog geen wedstrijd hebben gewonnen. Er is dus nog wel degelijk hoop en vertrouwen. 

Kortom, het wordt spannend. Eerst maar eens gastheer spelen komende zondag. Dat geeft nog een weekje extra om de noodzakelijke vorm te vinden. Wij gaan samen knokken voor lijfsbehoud. 

 

Tim Huuskes