Zondag 30 april, Koninginnedag nog voor velen, mochten wij onze competitiewedstrijd spelen op de prachtige golfbaan van de Noord Nederlandse Golf & Countryclub. Ik zeg bewust ‘mochten’, want deze oude baan, opgericht in 1950, is een genot om te spelen. Zeker met het zonnetje erbij en dan maakt de harde wind niet meer uit.

De plek is sowieso een stukje Nederlandse historie, want vanaf de teebox van hole 10, waar we de ochtend zouden starten, had je zicht op de plek waar in 1977 de treinkaping plaats vond en waarbij het prachtige clubhuis door de militairen gebruikt werd als commandocentrum. De baan ligt dus dicht aan de spoorlijn en dat is dan ook direct het enige minpunt van deze baan. Minimaal 8 keer per uur raast er een trein langs. Maar onze gastheren nemen hun taak serieus en hadden met prorail en de NS geregeld dat er de hele dag geen treinverkeer was tussen Assen en Groningen. Wat een rust, heerlijk!

Maar genoeg over geschiedenis, het weer en de treinen. Het ging vandaag maar om één ding: WINNEN van GC Westerwolde, om zo één jaar na onze promotie, klassebehoud veilig te stellen. Marc had de dubbels een beetje gemixt: Bas en Carel speelden de eerste dubbel. Ze speelden beiden geweldig en waren in de luxe positie dat zij steeds uit 2 goede afslagen konden kiezen, met welke er doorgespeeld werd. Ze walsten over hun tegenstanders heen: 5/3 winst.

Remco speelde met Henk. En Henk dacht dat hij na de lovende woorden van vorige week wel wat extra krediet had opgebouwd, zodat hij het zaterdagavond protocol aan zijn laars kon lappen. De whisky vloeide rijkelijk. Daar was niet heel veel van te merken tijdens de wedstrijd. Toch werd de wedstrijd op de laatste hole verloren, door vooral magistraal putt werk van de captain van Oosterwolde: 1 down. Het 3e dubbel was standaard: Marc speelde met Bob en dat liep wederom fantastisch. Bob was helemaal in zijn element en hun tegenstanders werden helemaal gek als er weer een hoge bal van ‘Lobshot Bobby’ dood naast de vlag stil kwam te liggen: 2/1 winst.

Lunch bij een 4-2 voorsprong! Dat smaakt veel beter dan de 0-6 achterstand van een week geleden. Maar veel tijd om te genieten was er niet, want de singles moesten beginnen.

Bas startte als eerste en had weinig moeite met zijn tegenstander. Een 6/4 overwinning! Remco begon sterk op hole 1 en nam gelijk een voorsprong en gaf deze niet meer weg: 4/2 winst. Bob trof een tegenstander in vorm en kon het, ondanks goed spel, niet bolwerken: 4/3 verlies.

Een chipper! Kent u zo’n ding? Dat is een putter, met iets loft. Ideaal als je vlak rond de greens niet zo zeker bent van je wedges, dan is dat ding de oplossing. Misschien heeft u hem de laatste 15 jaar wel eens bij Carel in de tas gezien. Totdat hij het zat was dat iedereen daar maar opmerkingen over maakte. Een echte golfer speelt toch niet met een ‘chipper’ Carel?! De chipper van Carel verdween 2 jaar geleden in een hoek van de garage.

Net als in de ochtend speelde Carel weer een hele goede wedstrijd. Echter zijn tegenstander speelde met…, juist wel een chipper! En elke bal die vlak rond de green bleef liggen, werd door middel van die chipper, binnen enkele centimeters van de vlag gelegd. Carel werd helemaal gek! Door dit fantastisch goede spel met de chipper van zijn tegenstander, verloor Carel helaas zijn wedstrijd. De chipper in de garage bij Carel heeft inmiddels weer plaatsgenomen in zijn tas. En laten we nu met elkaar afspreken dat we daar niet lullig over doen. Ook goede golfers spelen met een chipper!

De eerste biertjes werden in de zon op het terras genuttigd. Tussenstand was 8-6 voor ons. En toen duurde het even voordat Henk en Marc binnen kwamen. We gingen maar eens bij de green van hole 18 kijken en brachten via WhatsApp live-verslag uit aan de thuisgebleven teamgenoten.

In de verte sloeg Henk af op 18 en met een fantastische 2e slag naar de green wist hij zijn tegenstander definitief te breken. Hij verlengde zijn ongeslagen reeks met wéér een wedstrijd: 2 up winst. Echt top Henk!

De laatste wedstrijd was een heuse captainsmatch. Ook deze moest op de laatste hole beslist worden. Marc had ook kennis gemaakt met de putting kwaliteiten van Guido. Die draait zijn hand niet om voor een putt van 6 of 7 meter. En of de bal op de greens ligt of er net naast maakt hem ook al niets uit. De laatste hole werd gehalved, waardoor Marc zijn meerdere moest erkennen in Guido: 1 down verloren.

Eindstand: 10-8 winst!!! Klassebehoud is nu veilig…, dachten we. De regels er nog eens op nageslagen en tot de conclusie gekomen dat het volgende week toch nog mis kan gaan op doelsaldo. We kunnen dus met spanning toekijken volgende week als wij gastheer zijn. Toch nog spannend!