Het zit er weer op. Een prachtige tweedaagse trip met de Heerencup naar Duitsland tussen Munsters, Osnabruck en Bielefeld. Door de corona beperkingen last minute geregeld. Knap werk van de Heerencup commissie.

Mooi gemêleerd gezelschap van een aantal fitte 70’ers tot een aantal stevig rokende 20/30’ers. Dat maakt de Heerencup zo uniek: een hechte club met veel onderlinge verschillen maar dezelfde gedachte namelijk golfen en gezelligheid. De deelnemers voelen zich allen welkom.

Naast een aantal die-hards ook een aantal voor de eerste keer mee. Ook voor hen smaakt dit naar meer.

Volgens de geschiedenis bestaat de Heerencup dit jaar exact 25 jaar. Het oorspronkelijke logo van de Heerencup had als aanvulling: Est. 1996. Dat betekent toch echt, in goed Nederlands, sinds 1996 en dat is met mijn beperkte rekencapaciteiten nu toch echt 25 jaar.

Ronald Bonzet (est. 1956), de nestor van de Heerencup commissie ontkrachtte dit met klem. Hij en nog 3 anderen (?) wisten het zeker. Volgend jaar 2022 is het 5^e lustrum van de Heerencup. Wie durft hier nu iets tegen in te brengen? Zelfs president, voorheen voorzitter, Martin Huuskes niet.

Het goede nieuws is dat we volgend jaar in ieder geval een mooi reisje in het verschiet hebben. Wordt het Schotland, Wales of toch ‘gewoon’ Spanje? We laten ons verrassen want onze commissie is prima in staat om een mooi uitstapje te arrangeren. Dat hebben ze wel bewezen.

Dus Martin, Ronald, Huub en Richard, en op de achtergrond natuurlijk Robin Coster en Huub van de Ven, hartelijk dank voor jullie inspanningen.

De deelnemers schuiven aan en laten zich stuk voor stuk ver- en ontzorgen. Bij jullie rust de verantwoordelijkheid van boeken, kamers verdelen, starttijden regelen, scorekaarten voorbereiden, afspraken maken met de golfclub over de koffie en de borrel, regelen in het hotel dat we op tijd aan tafel kunnen, verwerken van de scorekaarten etc. Dat maakt voor jullie het tripje wellicht net iets minder ontspannen, maar voor ons juist extra relaxed. Jullie mogen blijven!

Dat we twee dagen gaan golfen is natuurlijk de basis maar de gezelligheid hier rondom heen is nog belangrijker. Dat blijkt ook wel uit het feit dat de geblesseerde Alex Knol niet kon meespelen maar toch meeging voor de gezelligheid en ook nog een beetje als teaching pro maar daarover later meer. 

Heerlijk ontspannen ontvangst op Golfclub Teutoburgerwald op de eerste dag. Kaffee mit kuchen. Super golfbaan voor de echte mannen. Aankomst bij de green van hole 1 met de tong op de schoenen, zonder uitzondering. Zo steil loopt deze baan omhoog. Dit was nog maar een voorproefje van wat ons te wachten stond. De wel bestelde lunchpakketten waren er niet en dat leverde een aantal mannen toch de beruchte hongerklop op. Sommige later starters waren zo slim om nog even een currywurst mit pommes naar binnen te werken. Dus die hadden daar minder last van, Maar wat voor iedereen gold waren de weersomstandigheden. De eerste twee uur was het droog maar vervolgens heeft het zeker twee uur onophoudelijk geregend. 

Dar wordt het niet makkelijker van en dat bleek ook wel uit de uitslag. Niemand boven de 34 een handjevol boven de dertig maar de meesten bleven daar ver onder met enkele uitschieters naar beneden. Chevdet heef zich na de eerste ronde een goede kans gegeven op de laatste plaats maar had gelukkig nog concurrentie. Het getal 13 zal altijd verbonden blijven aan de Heerencup. Het is natuurlijk prachtig om het toernooi te winnen maar voor een groot aantal deelnemers is niet laatste worden de grote uitdaging.

Het ontbreken van een lunchpakket werd op het inmiddels zonnige terras ruimschoots gecompenseerd door bier en pizza punten.

Op naar Hotel Residence Klosterpforte een gigantisch complex rondom een voormalig klooster van 800 jaar oud. Prima kamers, goede bar. Veel professionele voetbalclubs zijn hier te gast geweest getuige de foto galerij waarbij de eigenaar consequent ook op de foto stond. Bayern Munchen, Manchester United, Ajax. Koeman, Van Gaal, Ronaldo noem maar op. Deze clubs hadden allemaal hun eigen kok mee, daar ben ik nu wel van overtuigd.

Om acht uur was het diner, een driegangendiner volgens Ronald. Na een aperitief van een uur met ongeveer een fles wijn per persoon gebeurde er weinig behalve de opbouw van een buffet. Dat buffet was toch niet alleen voor dat andere kleine groepje ? Toch maar even voorzichtig informeren. Bleek dus wel voor ons te zijn…

Winnaar van de dag werd Herman Bolscher met 34 punten. Briljante speech, dat smaakte naar meer net als het diner.

De after party in de bar was natuurlijk hilarisch. Alleen de gastvrouw met hetzelfde kapsel als Paul Soer werd vrolijker naarmate de bar leger werd. Eerste sommeerde ze de bierbestellers een barkaart te ondertekenen voordat er uberhaupt iets genuttigd was. Das toch de omgekeerde wereld? Ons vertrouwen was blijkbaar groot of was de dorst nog groter?

Ondanks de forse hoeveelheid bier was iedereen mooi op tijd bij het ontbijt. Uiteraard ook in buffetvorm maar meer dan uitstekend getuige de volle borden en voor sommigen 3- gangen of meer.

De meesten gingen mooi op tijd naar de golfbaan Schloss Vornholz. Voor degene die het nodig hadden was er een prima driving range. Toch nog even die shank afleren of een strakke drive op het netvlies toveren. Dan ging het vast veel beter…… De baan was ogenschijnlijk vriendelijker dan Teutoburger Wald. Echter de indeling van de golfbaan was echter volledig op de kop gegooid. Golfhorloges sprongen spontaan van hole 4 naar hole 13.

Eerste 9 par 35 met drie keer een par 3 en de tweede negen par 37. Apart op te beginnen met een par 3 van 180 meter. Weer was beduidend beter en hierdoor de scores ook alhoewel het gros van de spelers echt wel onder de 30 bleef hangen.

Voor Tom Lentfert (bijnaam Donders maar Talentfert vind ik een betere naam) en Jeroen Kampstra bijgenaamd De Viking, een reden om nog 9 holes te spelen. Ik weet niet of de derde negen ook geleid hebben tot totaal meer dan 36 punten….

Lekker afpilsen en er werden met het buffet van gisteren nog op het netvlies massaal curry- en krakauer wursten mit pommes besteld. Je weet maar nooit…

Heerlijk zo’n tweede overnachting dat geeft een uitstekend groepsgevoel. Lekker nog samen eten.

Dit keer wel een driegangen diner. Door een luidruchtige ober werden we aangespoord om vooral de roastbeef te bestellen. Cor Snijders werd aangesproken als Ronald Koeman (foto samen met eigenaar hing in de eregalerij) en dat had Cor nog nooit eerder gehoord…. Maar enige gelijkenis is er toch wel. Koeman bestelde ondanks het goedbedoelde advies toch maar de zalm en dat was een prima keuze.

Aansluitend de prijsuitreiking. Martin Huuskes praatte de anekdotes aan elkaar en deelde ook de prijzen uit. Naast de wisseltrofee dinerbonnen van La Roche (Richard bedankt)

Dagwinnaar werd Clemens Kuipers, de man in vorm. Golft drieënhalf jaar waarvan anderhalf jaar in Corona tijd bijna full time. Hij werd vorige week ook al clubkampioen matchplay. Chapeau!

Winnaar van het klassement werd Aart Jan, alhoewel oud winnaar Jan Bergman nog dichtbij kwam. Eerste dag 32 en tweede dag 36. Heel knap!

Herman mocht zijn speech op veler verzoek nog eens dunnetjes overdoen. Wederom hilarisch.

De overgebleven spreektijd werd moeiteloos door president Martin Huuskes gevuld. Hij refereerde aan de blessure opgelopen tijdens de Herendag in de Golfweek. De goedbedoelde-corona-proof- handtastelijkheden waar Martin om bekend staat leidde onder invloed van te veel limoncello tot een stoeipartij met Bas Lentfert. Conclusie: groot en sterk wint van klein en gedrongen en Bas kreeg als beloning voor de blessure die hij bij Martin veroorzaakte, maar achteraf gelukkig meeviel, een nieuwe fles limoncello. Kon het weer opnieuw beginnen.

Ook voor de rode lantaarn was er genoeg aandacht. Medekandidaat Herbert heeft uiteindelijk toch de eer gelaten aan Chevdet. Ondanks zijn inspanningen op de driving range met het zweet op het voorhoofd en met aanwijzingen van Alex wist hij de laatste plaats niet te verlaten. Wel is hij nu hopelijk van zijn shank af.

Mooie afsluiting van alweer een Heerencup seizoen.

Woensdag start Heerencup during the winter alweer, dus we gaan gewoon door. Iedereen nogmaals bedankt voor de gezelligheid.