Op donderdag 4 april zou onze competitie starten in Wierden bij De Koepel. We hadden er zo naar uitgekeken, maar helaas moesten de greenkeepers vlak voor de start, na een vreselijke hoosbui, constateren dat de bunkers vol water stonden. De NGF werd geconsulteerd en die gaven aan dat de competitie afgeblazen moest worden.

Omdat jaren niet voorgekomen is dat de reserve dag gebruikt werd, hadden veel dames het gewaagd hun vakantie te boeken. De captains van ieder team in onze poule dienden op zoek te gaan naar 1 of 2 invallers voor donderdag 9 mei, alias Hemelvaartsdag.

Ons team werd vanaf het eerste moment als de gedoodverfde kampioen bestempeld, maar daar wilden wij niet aan. Laten we nu maar eerst eens spelen, dan zien we wel weer verder.

Onze competitie bestond dit jaar uit Hooge Graven 1, Havelte 1, De Koepel 1 (alle drie reeds bekend bij ons) en Driene 1. De laatste kwam uit de 50+ 27-holes competitie en had vorig jaar nipt verloren van onze dames 1 uit die klasse. We hadden dus goede tegenstanders in onze poule.

Op donderdag 11 april reden we vol goede moed naar Driene, mooi om de hoek. Het is altijd leuk spelen op Driene en de sfeer onderling in deze poule was vanaf het begin goed. We werden in het knusse clubhuis met koffie en gebak ontvangen. Na inslaan, warm draaien en 18 holes golfen, komen blij van de baan. De eerste winst, tegen Havelte, is in de pocket.

Op donderdag 18 april gaan we op weg naar Ommen. De een vindt de kortste weg wat toch nog drie kwartier kost en de ander rijdt via Kloosterhaar. Leuke sightseeing.

Hooge Graven is een prachtige baan, maar er zijn ook van die nare beestjes die je niet voelt steken, maar jou de volgende dag irritante jeukbulten geven. De Koepel moest dit keer tegen ons het onderspit delven. Gaan de andere teams dan toch gelijk krijgen?

Donderdag 25 april spelen we, gelijk met ‘onze’ dames team 2, in Havelte. Volle bak, met 10 teams, maar super gezellig. De uitbater regelt altijd een Chinees buffet. Vooraf kijken we hier al naar uit. De kwaliteit was weer prima. Daarbij wil ik niet zeggen dat we de andere dagen niet goed gegeten hebben. Geenszins! Wij hebben niets te klagen. 

We spelen in Havelte tegen onze grootste/zwaarste tegenstander Hooge Graven en dat is gelijk te merken aan de uitslag: gelijk spel.

Het gaat spannend worden !!  Op donderdag 2 mei zijn wij de gastvrouwen en gaan de andere teams onderling uitmaken hoe de kaarten liggen. Ik zal u verklappen, na die dag kon het nog alle kanten op. Wij stonden dan wel bovenaan met de meeste pluspunten, maar Hooge Graven zat ons op de hielen met ook 5 wedstrijd punten.

Op Hemelvaartsdag, 9 mei, gaan we weer vol goede moed naar Wierden. Dit team mocht dan nu weer gastvrouw zijn, maar dit keer met prachtig weer. Blij waren we met Astrid Willems die wilde invallen, vanwege vakantie van twee teamleden.

De greens op de Koepel waren super snel en de baan was her en der geonduleerd.

Onze gedegen “tegenstander” was het team van Driene. Vol goed moed gingen we van start en zo waar, 5 van de 6 singles werden gewonnen. Doordat we de meeste holes op ons conto konden schrijven kregen we nog de extra bonus, wat onze score op 12 van de 22 te verdelen punten bracht. Dat gaf de burger moed. Maar o wee, o wee, alle 3 de greensomes gingen verloren en kreeg Driene daar de 2 bonus punten voor. Eindstand 12-10.

 

Hoe hebben Hooge Graven en Havelte gespeeld?

Toen wij binnenkwamen konden we op het bord zien dat ze de singles sam/sam hadden gespeeld,  maar Hooge Graven de bonus voor de meest gewonnen holes hadden gescoord. Dus wachten op binnenkomst van de greensomes: ook hier ging het gelijk op doordat de een de dubbels won, maar de ander de meeste holes. Eindscore: 11 tegen 11! 

En dit hield in dat ’t Sybrook dames 50+ 18 holes (met een totaal score van 61 tegen 53) voor de derde achtereenvolgende keer kampioen is geworden in haar poule! Chapeau !

 

Tijd voor een feestje. We werden onthaald met prachtige bossen bloemen en ieder kreeg een flesje met Wierdens (regen)water. Ans Geurtse van de Koepel had een prachtige satire geschreven over onze gemoedstoestanden en opmerkingen op donderdag 4 april.

De greensmen en uitbater van het restaurant kregen de nodige complimenten omdat zij deze toch wel verdiend hadden, na al die ellende van de eerste competitie dag die zo in het water was gevallen.

Na het heerlijke diner hebben de teams weer afscheid van elkaar genomen. We kunnen vaststellen dat dit met hartelijkheid en vriendschappelijke hugs gepaard ging.

 

Matthieu Jansen, hartelijk dank voor je support tijdens deze laatste speeldag!

 

Annemarie, Carla, Ine, Joke, Margreet, Yvonne en Marijke